Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Μελισσοκομία για όλους (51-53)

Το σώμα της κυψέλης


Εάν μια μικρή γονοφωλιά είναι αρκετή για τον Χειμώνα και για νωρίς την Άνοιξη,το Καλοκαίρι αυτές θέλουν μια μεγαλύτερη κυψέλη που θα περιέχει την γονοφωλιά και επιπλέον θαλάμους, ένα ή περισσότερους.Για την Κυψέλη του Λαού θεωρούμε τον ένα επιπλέον θάλαμο σαν το λιγότερο.Είχαμε μελίσσια που γέμιζαν εφτά θαλάμους.
Ο αριθμός των θαλάμων που είναι αναγκαίος εξαρτάτε από την νεκταροέκκριση της περιοχής και από την γονιμότητα κάθε βασίλισσας.Είναι ως εκ τούτου σοφό να έχει κάποιος στην διάθεση του αρκετούς συμπληρωματικούς θαλάμους, και ιδιαίτερα στα μικρά μελισσοκομεία.Στα μεγάλα υπάρχουν πάντα μερικές κενές κυψέλες από τις οποίες οι θάλαμοι είναι διαθέσιμοι.
Η Κυψέλη του Λαού, είναι μια μικρή κυψέλη για τον Χειμώνα, αλλά το Καλοκαίρι μπορεί να γίνει τόσο μεγάλη όσο η μεγαλύτερη από τις κυψέλες.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι οι θάλαμοι μπαίνουν ο ένας πάνω στον άλλο χωρίς κάποιον μηχανισμό κλειδώματος.Μπορούν να κλειδωθούν με το πάτωμα ή μεταξύ τους με μεταλλικούς συνδετήρες ή με δύο καρφιά δεμένα με απλό σύρμα, σε δυο -τρις πλευρές, εμποδίζοντας το παίξιμο της κυψέλης.Αυτά τα μέτρα είναι άχρηστα,γιατί το βάρος των θαλάμων δεν επιτρέπει στον αέρα να τους κουνήσει. Και επιπλέον οι μέλισσες τους κολλάνε με πρόπολη.

Οι τοίχοι

Το ποιο υγιεινό τοίχωμα ήταν αυτό των παλιών κοφινιών,από άχυρο ή λυγαριά πασαλειμμένα με κοπριά.Αυτό το τοίχωμα ήταν ζεστό τον Χειμώνα,δροσερό το Καλοκαίρι και διαπερατό όλες τις εποχές.Δεν κρατούσε την υγρασία μέσα.Άμβλυνε τις διαφορές της θερμοκρασίας.Στην πράξη,επιδή μας βολεύει η ομοιομορφία του τετράγωνου σχήματος, προτιμάμε το ξύλο.Το ξύλο χρειάζεται λιγότερη παρακολούθηση και συντήρηση.Καθώς τα έντομα κρύβονται μέσα στο άχυρο και τα τρωκτικά το τρυπούν ευκολότερα.
Το ξύλο έχει μεγαλύτερες αντοχές στα έντομα,τα τρωκτικά και στον κακό καιρό.Και επιπλέον ένα χεράκι λαδομπογιά μπορεί να περαστεί εξωτερικά εύκολα χωρίς να χρειαστεί να βγάλουμε τις μέλισσες.
Και έτσι καταλήξαμε σε ξύλινους τοίχους με 24 χιλ, πάχος.
Ένα πάχος 20 χιλ, είναι αρκετό.Αλλά ένα πάχος 24 χιλ, είναι προτιμότερο, βλέποντας το από την μεριά της αντοχής.Υπάρχει λιγότερο παίξιμο σε ένα ξύλο με αυτό το πάχος.Επιπλέον σε αυτές τις κυψέλες οι μέλισσες βγαίνουν ενωρίτερα το πρωί γιατί αισθάνονται ποιο εύκολα την θερμοκρασία του περιβάλλοντος.
Παχύτεροι τοίχοι αυξάνουν το βάρος και το κόστος.
Οι διπλοί τοίχοι έχουν τα ίδια μειονεκτήματα.Επιπλέον είναι σχεδόν αδύνατον να διατηρήσουμε τον αέρα που βρίσκετε μέσα στην κυψέλη και ο οποίος σε αυτή την περίπτωση θα λειτουργούσε σαν μονωτικό και θα μας ήταν χρήσιμος.
Τα μονοτικά υλικά που μπορούμε να βάλουμε μεταξύ δυο σανίδων δεν μένουν για πολύ καιρό έτσι, μερικές φορές απορροφούν υγρασία και παύουν να είναι μονωτικά.
Επιπλέον οι μονωτικοί τοίχοι δεν πετυχαίνουν τον σκοπό τους.Την Άνοιξη καθυστερούν την έξοδο των συλλεκτριών.Τον Χειμώνα δεν μας κάνουν οικονομία στις προμήθειες.Τουναντίον οι μέλισσες καταναλώνουν λιγότερα όταν είναι ναρκωμένες από το κρύο από το όταν είναι ξύπνιες.
Βέβαια όταν είναι χιονισμένα,μια ηλιαχτίδα κάνει μερικές μέλισσες να βγούνε έξω σε κυψέλες με λεπτά τοιχώματα από ότι με χοντρά.Μερικές κάθονται πάνω στο χιόνι ή στην σανίδα προσγειώσεως και πεθαίνουν εκεί.Το σύμπλεγμα από αρκετές χιλιάδες μέλισσες δεν μειώνεται αισθητά.Επιπλέον,αυτές οι μέλισσες που δεν επιστρέφουν ίσως να είναι αδύναμες άρρωστες ή ηλικιωμένες.
Σίγουρα εάν το λεπτό τοίχωμα των κυψελών είναι περισσότερο ευαίσθητο στη εξωτερική θερμοκρασία την ημέρα,το ίδιο ευαίσθητο είναι και στο κρύο της νύχτας.Αλλά το βράδυ η παρουσία των μελισσών αντισταθμίζει την απουσία της θερμότητας.
Και ας μην ξεχνούμε ότι η άνεση αδυνατίζει το μελίσσι,το οποίο πρέπει να αγωνίζεται, όπως ο Pourrat είπε στις αντίξοες συνθήκες της ζωής.
Θεωρητικά το άσπρο ξύλο είναι το ποιο κατάλληλο. Δυστυχώς υπάρχει πολύ παίξιμο σε αυτό.Στην πράξη προτιμάμε το έλατο (Abies alba).
Μερικοί προτιμούν να κατασκευάζουν την κυψέλη με μισό αρμό,(half-jointed).Εμείς προτιμούμε πρόσωπο με πρόσωπο,(butt-jointed).Είναι ποιο οικονομικό και δεν χρειάζεται ιδικά εργαλεία.Εάν χρησιμοποιήσουμε καρφιά 60 με 70 χιλ, μάκρος και το ξύλο είναι στεγνό η ένωση θα είναι ικανοποιητική.
Σε κάθε περίπτωση προτιμάμε το ξύλο να είναι πλαναρισμένο μέσα έξω, ίσιο και λείο. Αλλιώς μαζεύετε η βροχή στα ανώμαλα σημεία καθώς και το καθάρισμα του εσωτερικού χώρου θα είναι ποιο δύσκολο.

Η σκεπή

Η σκεπή της Κυψέλης του Λαού συναρμολογείτε με τέτοιο τρόπο ώστε να περιέχει ένα μεγάλο κενό στην κορυφή.Ο αέρας κυκλοφορεί γρήγορα και ελεύθερα σε αυτό το κενό.Επιπλέον το κενό είναι αρκετά μεγάλο για να μην μπορέσουν οι αράχνες να σταματήσουν την κυκλοφορία του αέρα.
Είναι κάτω από αυτό το είδος της σκεπής που εγώ παρατήρησα μαι ποιο εξισορροπημένη διακύμανση της θερμοκρασίας,ακόμη και εάν ήταν εκτεθειμένη στον ήλιο.
Στο μέτωπο του πολέμου,είχα την ευκαιρία να δω στρατιωτικά καταλύματα ελαφράς κατασκευής.Η σκεπή τους σχηματιζόταν επίσης από δύο σανίδες ή δυο αλληλεπικαλυπτόμενες λαμαρίνες.Ένας αξιωματικός που είχε ζήσει για καιρό σε αυτά τα καταλύματα μου είπε ότι και οι στρατιωτικές σκηνές κατασκευάζονται με την ίδια λογική για την καταπολέμηση της ζέστας του ήλιου.
Το σχέδιο της σκεπής μας είναι καλά κατασκευασμένο, σύμφωνα με τους κανόνες που μας δίδαξε ή πείρα.
Οι σκεπές συχνά καλύπτονται από ασφαλτόπανα.Αλλά εγώ δεν τα προτιμώ.Είναι δαπανηρά. Επιπλέον, τα ασφαλτόπανα συχνά παγιδεύουν υγρασία η οποία δεν φαίνεται,με αποτέλεσμα το σάπισμα του ξύλου το οποίο προστατεύουν.
Δεν μου αρέσει και η λαμαρίνα.Σε βροχερό καιρό ή με χαλάζι κάνουν έναν θόρυβο αρκετά δυνατό για να ενοχλήσουν το μελίσσι.Επιπλέον επιτρέπουν την διέλευση της ζέστης του ήλιου.
Προτιμώ το βαμμένο ξύλο.Μια σανίδα βαμμένη, κρατά για πολύ καιρό χωρίς να έχει τα μειονεκτήματα του ασφαλτόπανου και της λαμαρίνας.Και επιπροσθέτως προτιμώ άσπρη μπογιά η οποία αντανακλά την ζέστη.Η κρεοζίνη που είναι χωρίς αμφιβολία το καλύτερο συντηρητικό για το ξύλο,είναι ακατάλληλη για την μυρωδιά της και το χρώμα της.

3 σχόλια: