Μελισσοκομία για όλους (11-12)

Τα αρσενικά

Το όνομα των αρσενικών

Τις αρσενικές μέλισσες τις ονομάζουμε κηφήνες. Όταν πετούν κάνουν ένα χαρακτηριστικό θόρυβο εντελώς διαφορετικό από αυτόν των εργατριών.

Λεπτομέρειες των κηφήνων

Οι κηφήνες είναι ποιο σκουρόχρωμοι.Το σώμα τους είναι ποιο τριχωτό.Στα πόδια τους δεν έχουν το ανάλογο εργαλείο για την συλλογή της γύρης.Δεν έχουν κεντρί.Έχουν μια διακριτή μυρουδιά.

Η μυρουδιά των κηφήνων

Κατά την διάρκεια της σμηνουργίας οι κηφήνες εκπέμπουν μια δυνατότερη μυρουδιά. Αυτός είναι ένας επιπλέον τρόπος για να αναγνωρίζονται από τις νεαρές βασίλισσες, ποιο εντυπωσιακός από τον θόρυβο που κάνουν κατά το πέταγμα τους.Επιπλέον αυτή η χαρακτηριστική τους μυρουδιά είναι ένδειξη επικείμενης σμηνουργίας.

Συνήθειες των κηφήνων

Οι κηφήνες είναι πολύ ήρεμοι.Μέσα στην κυψέλη δίνουν την εντύπωση ότι πάντα κοιμούνται.Αυτοί βγαίνουν έξω κατά το μεσημέρι και όταν ο καιρός είναι καλός και ζεστός.Πολλές φορές πηγαίνουν από την μια κυψέλη στην άλλη χωρίς να τους διώχνουν οι εργάτριες.

Το πλήθος των κηφήνων.

Σε κυψέλες με μεγάλο πληθυσμό οι κηφήνες μπορεί να είναι τρεις χιλιάδες.

Χρησιμότητα των κηφήνων

'Όλοι συμφωνούν ότι ο κύριος σκοπός των κηφήνων είναι στο να γονιμοποιούν τις βασίλισσες. Συμφωνώ με πολλούς μελισσοκόμους που ισχυρίζονται ότι οι κηφήνες βοηθούν και στην σταθεροποίηση της θερμοκρασίας στην γονοφωλιά.Θα επανέλθουμε στο θέμα όταν αργότερα θα συζητήσουμε τους τρόπους περιορισμού του αριθμού τους ή ακόμη και της εξάλειψης τους.

Διάρκεια ζωής των κηφήνων

Στα εύκρατα κλίματα οι κηφήνες ζουν μόνο μερικούς μήνες. Πρωτοεμφανίζονται την Άνοιξη με το που αρχίζουν τα λουλούδια να μας δίνουν νέκταρ.Και σκοτώνονται από τις εργάτριες μόλις η φύση σταματήσει την παροχή του.Αυτοί διατηρούνται για κάποιο διάστημα ακόμη και τον Χειμώνα σε ορφανές κυψέλες.

Ενδείξεις από την παρουσία των κηφήνων

Ο μεγάλος αριθμός των κηφήνων κατά την διάρκεια της νεκταροέκκρισης μας δείχνει ότι το μελίσσι είναι δυνατό και θα μας δώσει μια καλή παραγωγή εάν οι συνθήκες παραμείνουν ευνοϊκές.
Από την άλλη μεριά η παρουσία τους κατά το τέλος της νεκτεροεκκρίσεως μας δείχνει ότι το μελίσσι μας δεν είναι καλά, ίσως να είναι ορφανό, ή η βασίλισσα του είναι ελατοματική.