Μελισσοκομία για όλους (2-5)

Οι απολαβές από την μελισσοκομία

Λυπάμαι αυτούς που εξασκούν την μελισσοκομία με μοναδικό σκοπό το να κερδίσουν χρήματα. Στερούν τον εαυτό τους από μια πολύ γλυκιά χαρά.
Ωστόσο τα λεφτά είναι αναγκαία για να ζήσουμε. Τα λεφτά είναι χρήσιμα σε αυτούς που θέλουν να σκορπούν γύρο τους την χαρά.
Κατά συνέπεια είναι δίκαιο το να μπορούμε να τα κερδίσουμε εξασκώντας την μελισσοκομία.
Αλλά διαβάζοντας κάποια βιβλία και περιοδικά ίσος μας οδηγήσουν σε λάθος συμπεράσματα.

Τα ψέματα

Για να ενθαρρύνουν την επιστροφή στην γη ή για να παραπλανήσουν αυτούς που επιστρέφουν σε αυτήν, σύλλογοι μελισσοκόμων ή διάφοροι καλοθελητές δημοσιεύουν διάφορα περίεργα κείμενα.Ίσως ανάμεσά τους να βρίσκονται και μερικοί εγωιστές μελισσοκόμοι που δηλώνουν φτωχά αποτελέσματα ώστε να μην δημιουργήσουν ανταγωνιστές.
Έτσι ένας εξέχων μελισσοκόμος ισχυρίζεται ότι μια παραγωγή 10 κιλών ανά κυψέλη είναι το μέγιστο. Στον αντίποδα ένας καθηγητής βεβαιώνει την παραγωγή των 100 κιλών ανά κυψέλη εάν εφαρμόσουμε ορθολογικές μεθόδους Ένας καθηγητής από την Αμερική δηλώνει ότι μια μέση κυψέλη μπορεί να δώσει μέχρι και 190 κιλά μέλι και εξαρτάτε αυτό από τους δικούς μας χειρισμούς.Χωρίς αμφιβολία αυτό μπορούμε να το επιτύχουμε εάν χορηγήσουμε στην κυψέλη 200 κιλά ζάχαρη.Αλλά κάποτε δεν θα αποκαλυφτεί η απάτη?

Η αλήθεια

Κανένας τύπος κυψέλης, και καμία μέθοδος μελισσοκομίας δεν μπορεί να μετατρέψει τις πέτρες σε μέλι.Ούτε μπορούν να κάνουν ένα μελισσοκόμο σοφότερο, ή να αυξήσουν την γονιμότητα της βασίλισσας ή να καλυτερέψουν την θερμοκρασία του χώρου.
Σαν αποτέλεσμα, η παραγωγή διαφέρει από το ένα μέρος στο άλλο, από την μια κυψέλη στην άλλη,από τον ένα χρόνο στον άλλο, όπως επίσης και η ποσότητα από το νέκταρ της περιοχής, η γονιμότητα της βασίλισσας, η θερμοκρασία και η ικανότητα του μελισσοκόμου.
Όταν ζούσα στο Somme, είχα κατά μέσο όρο 25 κιλά ανά κυψέλη.Σε μια περιοχή με μεγάλη ποσότητα με νέκταρ μπορεί και περισσότερο. Εδώ στο Saint-Symphorien,σε μια περιοχή φτωχή από νέκταρ,κατά μέσο όρο βγάζω 15 κιλά. Για να ακριβολογήσω το 1940 είχα κυψέλες οι οποίες μου είχαν κοστίσει 300 φράγκα η μία.Κάθε μια μου έδωσε από 15 κιλά μέλι.Η τιμή τότε του μελιού ήταν 18 φράγκα χονδρική και 22 λιανική. Επιπλέον κάθε κυψέλη χρειάστηκε μιάμιση ώρα από τον χρόνο μου καθ'όλη την διάρκεια της χρονιάς.
Ο καθ'ένας μπορεί να δει πως ανταμείβετε η δουλειά και το κεφάλαιο κατά την εξάσκηση της μελισσοκομίας,ακόμη και σε μέρη με λίγο νέκταρ.

Η μελισσοκομία είναι ένα καλό σχολείο

O Coppee είπε ότι ευτυχία είναι να δίνεις στους άλλους.Η ευτυχία βρίσκετε στις ψυχές των εκλεκτών.
Η αίσθηση της ευτυχίας δεν είναι πάντα δυνατή, αλλά μπορούμε να βρούμε αρκετή ευτυχία στην φύση.
Στα λουλούδια, η ομορφιά που πάντα ανανεώνετε.Στα σκυλιά με την απύθμενη αγάπη τους ακόμη και σε καιρούς ατυχίας.Στην μέλισσα, σαν ερωμένη και σαν καλός δάσκαλος.
Μας δίνει ένα παράδειγμα από έναν σοφό και ορθολογικό τρόπο ζωής,ο οποίος μας προσφέρει παρηγοριά στις ενοχλήσεις της ζωής.
Η μέλισσα ικανοποιείται με τροφές που παρέχονται από το κοντινό περιβάλλον της κυψέλης χωρίς να προσθέτει ή να αφαιρεί τίποτα από αυτό.Όχι έτοιμα γεύματα ούτε πρώιμα εισαγόμενα φρούτα.
Η μέλισσα ωστόσο παρ'όλες τις προμήθειες δεν καταναλώνει περισσότερο από το ελάχιστα αναγκαίο. Δεν είναι λαίμαργη.
Η μέλισσα χρησιμοποιεί το τρομερό κεντρί της και πεθαίνει κάνοντάς το με σκοπό να υπερασπιστεί την κυψέλη και τις προμήθειες. Αλλιώς ακόμη και όταν συλλέγει τροφή υποχωρεί ειρηνικά σε ανθρώπους και ζώα χωρίς αντιπάθεια και χωρίς να παλέψει. Είναι μια ειρηνίστρια χωρίς να είναι αδύναμη.
Κάθε μέλισσα αναλαμβάνει μια δουλειά ανάλογη με την ηλικία της και τις ικανότητες της.Κάνει την εργασία της χωρίς να επαναστατεί και να θυμώνει.Δεν υπάρχει για αυτήν δουλειά ταπεινωτική.
Η βασίλισσα γεννά ακούραστα εξασφαλίζοντας την διαιώνιση του είδους.Οι εργάτριες στοργικά μοιράζονται τις ασχολίες μεταξύ των ευαίσθητων προνύμφων, των ελπίδων για το μέλλων τις κυψέλης και των αρωμάτων των αγρών από όπου το μέλι συλλέγετε από νωρίς το πρωί έως αργά το απόγευμα.
Σε αυτήν την εργατική κοινωνία δεν υπάρχει μέρος για τους άχρηστους.Δεν υπάρχει βουλή,γιατί αυτός ο ήσυχος πληθυσμός δεν έχει ανάγκη από καινούργιους νόμους ούτε από άσκοπες συζητήσεις.
Συνηθίζουμε να λέμε την μέλισσα που γεννά Βασίλισσα.Αυτό είναι λάθος.Δεν υπάρχει βασιλιάς, βασίλισσα ή δικτάτορας μέσα στην κυψέλη.
Κανείς δεν έχει το πρόσταγμα παρ'όλα αυτά όλοι δουλεύουν για το κοινό καλό χωρίς εγωισμούς.
Οι μέλισσες τηρούν έναν νόμο ο οποίος είναι σωστός και επιτακτικός ο οποίος πολύ συχνά παραβλέπετε από τους ανθρώπους, "το να κερδίζεις το ψωμί σου από τον ιδρώτα του προσώπου σου".Και παρατηρώ ότι ο ιδρώτας της μέλισσας εκτός από το που καθαρίζει το σώμα της της είναι χρήσιμος και κατά κάποιον άλλο τρόπο.Ο ιδρώτας της που μετατρέπετε σε λέπια από κερί, προμηθεύει την μέλισσα με το υλικό για να χτίσει την υπέροχη κερήθρα, που είναι συγχρόνως μια πεντακάθαρη αποθήκη για τις προμήθειες της και μια μαλακή κούνια για τις προνύμφες της.Αληθεύει ότι όταν τηρούμε τους νόμους της φύσης πάντα ανταμειβόμαστε.
Οι μέλισσες δουλεύουν ημέρα και νύχτα χωρίς να ξεκουράζονται ακόμη και τις Κυριακές.Αυτές παίρνουν μιαν ανάσα μόνο όταν η δουλειά έχει γίνει.Στην κοινωνία τους δεν υπάρχουν συνταξιούχοι ή απόμαχοι.
Ο Henry Bordeaux είπε-"Αυτό που θαυμάζω περισσότερο στην κοινωνία των μελισσών είναι η ολοκληρωτική περιφρόνηση για τον εαυτό της.Αυτή προσφέρει την εργασία της όχι για την δική της χαρά αλλά για το καλό του συνόλου."
Για μένα οι μέλισσες είναι ότι ήταν τα πουλιά για τον Andre Theuret,-"Όταν ακούω τις μέλισσες να βουίζουν στα φυλλώματα, ονειρεύομαι ότι αυτές βουίζουν με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν όταν ήμουν παιδί, στον κήπο του πατέρα μου."
¨ Ένα καλό πράγμα σχετικά με τις μέλισσες είναι ότι αυτές πάντα δείχνουν ότι είναι οι ίδιες.Τα χρόνια περνάνε εμείς μεγαλώνουμε, βλέπουμε τους φίλους μας να εξαφανίζονται, επαναστατικές αλλαγές, ψευδαίσθησις να γκρεμίζονται η μια μετά την άλλη και παρ'όλα αυτά, ανάμεσα στα λουλούδια οι μέλισσες που γνωρίζαμε από τα παιδικά μας χρόνια συνθέτουν τις ίδιες μουσικές μελωδίες με την ίδια φρεσκάδα στην φωνή.Ο χρόνος δείχνει να μην έχει περάσει καθόλου από επάνω τους, και καθώς αυτές κρύβονται για να πεθάνουν,μην μπορώντας να τις βοηθήσουμε στην αγονία τους, φανταζόμαστε ότι πάντα βλέπουμε της μέλισσες που μας μάγευαν στα νιάτα μας, αυτές που κατά την διάρκεια της μακράς ύπαρξής μας προμήθευαν με την χαρά της συντροφιάς τους και με την σπάνια φιλία τους.
"Όπως ένας εραστής της φύσης κάποτε είπε "Ευτυχισμένος είναι αυτός που ξάπλωσε ένα απόγευμα πάνω στα χόρτα, κοντά σε ένα μελισσοκομείο με την συντροφιά του σκύλου του, ακούγοντας τα τραγούδια των πουλιών να ανακατεύονται με τον ήχο των γρύλων,τον ψίθυρο του ανέμου πάνω στα δένδρα,βλέποντας το τρεμόπαιγμα των αστεριών και την αργή παρέλαση των σύννεφων πάνω στον ουρανό."